Paniek in het poppenhuis

Alarmfase 2 werd aangekondigd in het poppenhuis: de Mama was verdwenen (meteen werd een Broer in verdenking gesteld voor de ontvoering). 

En zo duurde het dus wéken voordat Ze weer met het poppenhuis wou spelen. 

Want wat doe je nou met een huis zonder Mama! Toen ik opperde dat die mama toch wel eens op vakantie zou mogen gaan zei Ze dat dat toch niet zo lang kon duren.

Eindelijk, na wéken, werd de Mama teruggevonden. Ze was gegijzeld.
Door de Barbies! Ze hielden haar in een donkere doos vast.

Geen enkele broer dus die er mee te maken had!

En toen … speelde Ze weer als vanouds met het poppenhuis want Mama was terug!

(Vooral de winkel draaide weer volop)

 

(Muisjes verpakt als snoep)

Een rokje met 'ezelsoortjes'

Omdat Ze eens een ander model wou en omdat ik met dat oude rokjesmodel nog wat wou proberen!

De basis was hetzelfde patroon van de vorige rokken. Alleen zijn het voor- en achterpand in 3 gedeeld en zijn er hoekjes aan geknipt.

Nadat de panden aan elkaar genaaid waren naaide ik de hoekjes naar boven vast.

Er zou eigenlijk nog een strikje of knoopje op de punten mogen komen maar op dit moment heb ik nog niks gevonden dat 'cool' genoeg is voor een meisje van bijna 9 …

Download-tip

Als je even niet weet wat te tekenen of eens een andere letter wilt gebruiken moet je hier eens kijken: DaFont.

Je kunt er gratis lettertypes downloaden.

Weg!

Odille ging zonder Kamiel maar met de 2 Oudsten naar Rome …

Een beetje Parijs in onze vijver

Oké, 't is een beetje ver gezocht.

Maar in Parijs hebben ze in verschillende parken van die bootjes met een stok om mee te spelen.

Kijk eens: wij hebben dat ook:

Een houten blok met een mast en een roer en voila!

(Jaahaa, ik weet dat onze boot niet zo mooi als die in Parijs is maar wij wonen dan ook niet in Parijs!)

Verfpotten

Kamiel van Odille is aan het verven geslaan.

Toen er nog een rode koelkast stond viel dat groen minder slecht maar met de nieuwe koelkast …

En toen Kamiel klaar was zag het er zo uit:

… en Odille zag dat het goed was!

… en Ik ben Fan

Een Grote Fan van de bakfiets.

Toen hij 6 weken was lag hij, in zijn maxi-cosi al in de bakfiets te wiegen.

Nu zit hij als een Prins op het bankje mee te rijden want grote Broer en grote Zus fietsen al alleen.

Dankzij de restjes flockfolie ziet iedereen nu waarmee Meneer rijdt!

Vier jaar samen …

… en we zien elkaar nog steeds graag: wij en de bakfiets.

Vallende Engelkens in Gent

Dat Gent 't zien waard is zal wel duidelijk zijn.
Ook Oontje kan je er van overtuigen.

Deze hadden we allebei getipt:

Oude poppen, blikken dozen en speelgoed, postkaarten en héél veel andere dingen bij The Fallen Angels!

Rood met witte appeltjes …

Rood met witte stipjes heeft een give away: Wit met rode appeltjes (of groene)!

Meer info over andere mooie stofjes in haar winkel.

De Stoelen

Nu we dan toch over Tante G. begonnen zijn …

Toen ik 20 jaar geleden alleen woonde (zo oud ben ik dus al) kreeg ik van m'n tante vier oude stoelen. 

Spuuglelijk vond ik ze maar bij gebrek aan beter …

Ik heb ze indertijd geverfd (het hout was rood-bruin) en verschillende malen heb ik het zwarte nep-leer overtrokken (wat achteraf gezien niet altijd een verbetering was …).

Tante G. vond het a f s c h u w l i j k  dat ik haar stoelen zo verpestte. 

Ze was er altijd zo zuinig op geweest.

Van de 4 stoelen zijn er al 2 kapot. De resterende 2 hebben wéér een nieuw jasje gekregen. 

Want wegdoen, na 20 jaar, nee, dat doe ik niet. Ze zitten eigenlijk best wel goed.

(Sorry Tante G. als je deze bloemetjesstof maar niks vindt.)

Ik wil dat Ze gaat haken en naaien!

Waarom leren ze op de lagere school niet meer haken of naaien?

Of breien?

Ik moest vroeger ontieglijk veel lapjes haken en breien. Die werden dan samengenaaid tot een zielig beertje. 

En lapjes borduren in de 'op-en-neer-steek' en later in de kruisjessteek. 

Echt leuk vond ik het volgens mij niet. 

Ik weet dat ik een tante had die, als ze eens op bezoek kwam, stiekem mijn lapjes verder afwerkte. Joehoe, blij dat ik dan was!

Maar ik kan nu toch wel haken!

Nu doe ik verwoede pogingen om Haar (acht jaar) te leren haken. Echt enthousiast is ze nog niet. 

Die Tante G. die me vroeger meehielp is er al lang niet meer.

Bij m'n ouders stond nog het naaikistje van Tante G. op zolder. 

Dat heb ik nu bij Haar op de kamer staan met wat wol en borduurgaren. 

Het zag er een beetje saai uit en dus ik heb er wat aan geverfd.

Hopelijk vindt Tante G. het niet erg dat ik haar kistje veranderd heb …

Over Rokjes gesproken …

't was er weer voor!

Eerst kwam er een voor Haar en voor mij:

Maar Haar reactie was er een van: nu wil ik wel eens een ander model hebben.

Dus kwam er nog een voor mij!